หอสมุดกลาง มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

ชื่อเรื่อง :	วิมานสายลม
ผู้แต่ง :	อุมาริการ์
พิมพลักษณ์ :	กรุงเทพฯ : เป็นหนึ่ง, 2564
เลขเรียก :	น อ462ว 2564
สถานที่จัดเก็บ :	นวนิยาย/ชั้น 1
สาระสังเขป :	"หลิว" เป็นผู้หญิงของผม! ใครก็แตะไม่ได้ คำพูดพวกนี้ทำให้หัวใจเหมือนมีหยาดน้ำผึ้งชโลม คนฟังเลยใจอ่อนยวบได้ไม่ยาก มิหนำซ้ำในปาเขามีน้ำชากลิ่นรสหอมหวานอยู่ด้วย ชาที่เขาเคยบอกว่า... ถ้าเป็นชาที่หลิวชงจะร้อนหรือเย็นผมก็ชอบทั้งนั้น คงเพราะช่วงเวลาแห่งความสุข...น้ำชาจะเย็นหรือร้อน ล้วนอร่อยลิ้นทั้งสิ้น เวลาจะหมุนเร็วหรือช้า ล้วนไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกต่อไป คืนนั้น "พัทยา" ได้ดื่มน้ำชาที่ "เมฆาลัย" ช่วยอุ่นให้ไปหลายคำ...เป็นครั้งแรกที่แม่มดแห่งชาอย่างเธอพบว่า น้ำชาก็พาให้คนมึนเมาได้เช่นกัน แต่...คนอย่างเขามาอยู่ที่นี่ คือผิดที่ผิดทาง เหมือนจับนกอินทรีมาตัดปีกแล้วขังไว้ พญานกที่เพิ่งบินออกจากกรง ย่อมไม่ยอมหวนคืนถิ่นโดยง่าย โดยเฉพาะเมื่อเขาค้นพบว่า... "เมียกำลังจะทิ้งผมไป ยังจะให้มีเหตุผลอะไรอีก" ความต้องการ ความรัก ความใคร่ เหมือนเชือกเส้นใหญ่ที่ฟั่นเข้าหากันจนตัดไม่ขาด แยกไม่ได้ หรือวิมานรักที่ทั้งสองร่วมสร้าง จะไม่สลายไปกับสายลมอย่างที่เธอหวาดหวั่น